Το έθιμο της Πασχαλινής Λαμπάδας είναι ένα από τα αγαπημένα μας… καθώς είναι συνδεδεμένο με παιδικά χαμόγελα, ευχάριστες αναμνήσεις και όμορφες εικόνες.

Η Πασχαλινή Λαμπάδα όμως, δεν είναι απλώς μια ευχάριστη παράδοση ή μια υποχρέωση που έχει ο νονός ή η νονά απέναντι στο βαφτιστήρι.

Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια, την εποχή που «οι νεοφώτιστοι Χριστιανοί» βαφτίζονταν το βράδυ της Ανάστασης ή την Κυριακή του Πάσχα.
Η λαμπάδα, έτσι, συμβόλιζε το «νέο φως του Χριστού», το οποίο -με το βάπτισμα- επρόκειτο να φωτίσει την ψυχή τους.
Επιπλέον, αναπαριστούσε το φως που έφερε ο Ιησούς Χριστός στην ανθρωπότητα επειδή νίκησε τη φθορά, το σκοτάδι και τον θάνατο, με την Ανάσταση Του.

Κατά το πέρασμα των χρόνων όμως, οι νεοφώτιστοι έπαψαν σιγά σιγά να βαπτίζονται κατά το βράδυ της Ανάστασης ή την Κυριακή του Πάσχα• βαπτίσεις γίνονται πλέον όλο τον χρόνο. Έτσι σταδιακά η Ορθόδοξη Εκκλησία κράτησε μόνο τον συμβολισμό που αφορά στην Ανάσταση του Χριστού και τη νίκη του απέναντι στον θάνατο, τον οποίο έχουμε έως σήμερα.

Το βράδυ της Ανάστασης λοιπόν, ας κρατήσουμε τη λαμπάδα μας και ας νιώσουμε το βαθύτερο νόημά της: να φωτίσει τις ψυχές μας με το Άγιο Φως διαλύοντας τα σκοτάδια της ανθρώπινης ύπαρξης μας…

Με Αγάπη,

Μαρία
Cake Me Baby